مثل شن های سپید ساحل

زیر پاهای تو می افتم باز

تا به موجی تو بیایی از راه

دل دریایی تو

اگر آرام شودمی دانم

که چه زیباست غروب دریا

ماه را پیدا کن

پشت آن ابر سیاه

او هنوز

نورها می ریزد بر سر باد

باد نورانی و زیبا شده است

روی رقص هر موج

نقش چشمان تو گویی پیداست

می نشینم به تماشای غروب

در دلم خاطره ها می خندند

نام زیبای تو را

 می نویسم در خود

و درونم غوغاست

ابر باران زده ای می بینم

که اگر باز ببارد رویت

سایبانی همه از رنگ بهار

می شود دستانم

تا نرنجد دل دریایی تو

باز شب می آید

و تو همچون یک خواب

باز با من هستی...